Jarl Bolkebaard: Voetbalmissie mislukt, levensmissie geslaagd

Het is het seizoen 2005/2006 als Djurgardens onder trainer Rob Maas grote successen behaald met een heuse dubbelslag. De club uit Stockholm wordt fier kampioen en schrijft voor het eerst in de geschiedenis het winnen van de Championsleague op haar palmares. Maas besluit te stoppen op zijn hoogtepunt en geeft het stokje over aan twee andere Nederlanders: Justin Brokerhof en Thomas van der Ven die club moeten gaan leiden naar nieuwe successen. Brokerhof wordt trainer/coach en Van der Ven neemt de scoutafdeling voor zijn rekening. Daarbij roept die laatste hulp in van een gerenommeerde scout in de persoon van de Zuid-Afrikaan Felzo Dyoung-Young die stad en land afstruint in de zomerstop in aanloop van het seizoen 2006/2007 en komt terug met een karrevracht aan talenten.

De IJzeren Kachels besluiten daar dankbaar gebruik van te maken en vullen Jong-Djurgardens en het eerste van Djurgardens aan met de nodige nieuwe krachten. Omdat er zo’n vruchtbare groep talenten wordt geopperd door Dyoung-Young wordt door de club besloten omdat een extra selectie onder de clubnaam te laten gaan voetballen in de beloftencompetitie genaamd ‘de proefselectie’. Dat fenomeen bleef twee seizoenen in tact, waarna de Zweedse bond het besloot af te schaffen, omdat een topclub als Djurgardens er te veel van zou profiteren en het onrechtvaardig was tegenover andere club. De twee jaar dat de proefselectie oud was speelden er velen in die later een noemenswaardige carrière elders kregen. Wat te denken bijvoorbeeld van spelers als: Morten Gralt, Christius Sølerengen, René Mandri, Hans Jørre Petter, Petter Nooren, Thore Mani en Sean Cristio Sinago. En niet vergeten drie spelers die nog steeds op hoog niveau actief zijn: Pelle Botsman (vier seizoenen het eerste van Djurgardens, Paris Saint Germain en nu CF Villareal), Janus Hippletten (nu Hertha BSC na eerder het eerste van Djurgardens, FC Barcelona en Bayern München) en Gomen Ach (die in twee periodes uitkwam voor Djurgardens en in de tussentijd onder meer voor AC Milan speelde).

Onvermijdelijk was echter dat niet elke gescoute speler die uiteindelijk bij de proefselectie terecht kwam een voltreffer was. Esto Sintus Velo bijvoorbeeld was genoodzaakt op jonge leeftijd te stoppen door een ernstige blessure, keerde later nog wel terug in het profvoetbal, maar bezorgde zijn knie daarmee alleen maar meer leed. Vergelijkbaar met het verhaal van Sintus Velo is die van een veel minder bekende: een Nederlander zowaar en tevens de enige Nederlander die Dyoung-Young (in samenspraak met Van der Ven) ooit scoutten. Het gaat om Jarl Bolkebaard, die op 24-jarige leeftijd aan de proefselectie werd toegevoegd in januari 2017 en uiteindelijk maar drie maanden op de loonlijst stond bij Djurgardens. Eind maart werd de linkermiddenvelder namelijk medisch afgetest, zijn knie zou de intensiviteit van profvoetbal niet kunnen verdragen en zo eindigde een droom om ooit voor het eerste van Djurgardens uit te komen als een deceptie. Bolkebaard speelde vijf wedstrijden voor de proefselectie, maar was daarin meer het mikpunt van kritiek dan dat hij gewaardeerd werd.

Jarl Bolkebaard in één van de vijf wedstrijden die hij speelde voor de proefselectie

‘Jarl heeft toen gewoon erg ongelukkig gespeeld en dat blijft mensen bij. Velen kennen hem niet eens meer, maar als zijn naam nog wel eens valt hier in Stockholm, beginnen mensen die hem wel kennen te lachen. Ik vind dat unfair voor die jongen. Jarl was dan misschien geen gouden greep van mij en Felzo, maar dat je op je 24e definitief een punt achter je loopbaan moet zetten door knieproblemen is gewoon erg sneu’, aldus Thomas van der Ven die we anno nu vroegen naar zijn herinnering aan Bolkebaard.

Wat Van der Ven niet wist, is dat Jarl Bolkebaard hedendaags succesvol arts is op de cardiologie afdeling in een ziekenhuis in Venlo. De plaats waar zijn loopbaan tevens begon. Hij speelde immers een handvol wedstrijden voor VVV-Venlo, alvorens hij naar Zweden vertrok. Daar kwam hij met een kater van terug een paar maanden later. Hij besloot te stoppen omdat medici hem sterk afraadden om door te gaan. Dat advies zette hem wel aan het denken. Hij besloot zelf de medische wereld in te gaan en was zowaar geïnspireerd geraakt na de vele ziekenhuis bezoeken die hij had ondergaan. Hij studeerde cardiologie in Utrecht, promoveerde daarin en werkt nu al ruim vijf jaar in het ziekenhuis van zijn geboorteplaats Venlo. En zo vond Jarl Bolkebaard toch zijn missie in zijn leven, ondanks dat zijn Zweedse missie in duigen viel.