Vernieuwd AIK: sleutel tot succes?

Maar liefst 7 miljoen en 2 ton werd er de afgelopen transferperiode over balk gesmeten door AIK Solna. Het resultaat is dat er nu een nieuw elftal staat met een nieuwe trainer, popelend voor het nieuwe seizoen. Een frisse start voor ‘die Gnaget’ lijkt aanstaande, na vorig jaar opnieuw in de anonieme middenmoot van de competitie te hebben gespeeld. Wat betekent dit alles voor de toekomst van de club? Is dit het begin van een revival? Heeft Alderstan met het vernieuwde AIK de sleutel tot succes in handen? Een blik op de kwaliteit van de huidige selectie geeft daar misschien antwoord op.

 

Doelman

Feitelijk de enige positie waar niet aan gesleuteld is. De club houdt het vertrouwen in eerste keus Martti Ahtisaari met achter hem de ervaren stand-ins Nico Fosters en Martin Alvbage. Ahtisaari is met zijn 24 jaar een ‘goalie’ met nog een hele toekomst voor zich en heeft met Fosters en Alvbage ideale leermeesters. Bovendien was Ahtisaari vorig seizoen geen bron van onrust. De Est is een ijskonijn en sterk aan de bal. Communicatief en qua coaching is er voor hem nog wel een hoop te winnen. Vooral voormalig trainer Gijs Koopmans was geregeld kritisch op de sluitpost. Hij zou te veel met zijn eigen ding bezig zijn, zonder daarbij ook anderen op hun plek te zetten. Ahtisaari is zichzelf daar gelukkig ook van bewust en heeft als doel gesteld om volgend seizoen ook medespelers waar nodig beter en meer bij te sturen. Voor wat de keepers betreft lijkt het dus wel goed te zitten, al mag Ahtisaari nog wel meer uit zijn schulp kruipen, wil hij een echte topdoelman worden.

 

Verdediging

Defensief waren de zorgen na vorig seizoen niet zo groot. De grootste prioriteit was om Mik Färjestaden met het oog op komend seizoen te behouden en dat lukte. Rasmus Tenebrae vertrok wel, hij besloot zijn aflopende contract niet te verlengen en vond in Syrianska een nieuwe club. AIK maalde daar niet echt om, Tenebrae had namelijk geregeld schoonheidsfoutjes. De mandekker bleek in 2014 niet meer de betrouwbare stopper van weleer. Blomman Putte Hultman neemt het stekkie van Tenebrae over. De meest scorende verdediger van de Superettan is een laatbloeier, maar hoopt bij AIK in de luwte van belang te kunnen gaan zijn. Naast deze spelers houdt AIK voor in het centrum ook nog de beschikking over Antonio Balsemão. Tevens koestert men de hoop dat linksback Vahid Hamidy definitief gaat doorbreken. Het 19-jarige jeugdproduct zou een goede uitdager kunnen zijn voor de gelouterde Jeppe Osvuld Age.

 

Middenveld

Voor de middelste linie haalde AIK al veel spelers halverwege vorig seizoen. Zodoende kwamen er daar afgelopen transferwindow geen nieuwe bij, alhoewel Tinus Victorsson nog wel een gegadigde was. De middenvelder van Örgryte zei uiteindelijk toch af, zijn gevoel was naar eigen zeggen niet goed genoeg. Jammer voor AIK want de club had de talentvolle Victorsson goed kunnen gebruiken. Hij zou een ideaal blok vormen met Mats Mansdal achter sterspeler Alo Maja Henrikson. Maar afijn, zo ver is het niet gekomen en nu is het daarom vooral hopen op de bevliegingen van Maja Henrikson. De captain was vorig jaar goed voor 15 goals en blijft een speler om in de gaten te houden. Zijn verfijnde techniek en precieze trap geven de Deen een ‘status aparte’. Vermoedelijk zal het team dus ook volgend seizoen om hem heen gebouwd worden. Voor Stef Dorisson en Caspar Tröningerköngrad vooral de taak om te laten zien dat zij het niveau van de Allsvenskan aankunnen. Ze begonnen flitsend, maar zakten daarna door de ondergrens. Kansen op eerherstel zullen er komen en die de zullen de twee dus ook moeten aanpakken.

 

Aanval

En dan de aanval natuurlijk. Daar is een hoop veranderd, vrijwel de hele linie is verbouwereerd. Juanma Ríaroma, Büyük Millet Miclesci, Godwin Obong, ‘Merche’, Thamad Yotvata en Dré, ze kozen allemaal hun eigen weg: een andere richting op. Zij die daarvoor in de plaats kwamen: Sida Tiversdrüm, Rainer Oggenfuss, Rens Tommarp, Elias Holstein-Göthorf, Samuel Skelletea en Jonathan McDonald. Feitelijk bleef alleen cultheld Mohammed Indurain aan. Een compleet nieuwe voorhoede dus met naar verwachting Holstein-Göthorf, Tiversdrüm en Oggenfuss als basisspelers. Jonathan McDonald zal als voormalig amateurspeler rustig gebracht worden en de rol van Mohammed Indurain lijkt ver uitgespeeld. Hij lijkt puur nog van toegevoegde waarde vanwege zijn ervaring.

 

Technische staf

Met Heine Alderstan heeft de derde trainer in drie jaar zijn intrede gedaan. Alderstan is de opvolger van Koopmans die AIK vorig seizoen niet aan het voetballen kreeg. Sinds de terugkeer van de Nederlandse oefenmeester was het verwachtingspatroon hoog, maar daar heeft hij niet aan kunnen voldoen. Een ontslagbrief was onvermijdelijk en Alderstan werd al snel aangesteld als de nieuwe oefenmeester. Toch gaan er achter de schermen nu geluiden op dat Koopmans zijn zinnen heeft gezet op een terugkeer naar ‘zijn AIK’. Intern is contact geweest met de huidige beleidsmakers en die stonden gek genoeg open voor overleg. Wat de rol van de voormalig coach van onder meer Mjällby, GAIS en Norrköping dan precies zou moeten worden is overigens onduidelijk. Met een terugkeer als hoofdtrainer maakt het bestuur zich tegenover de buitenwacht en de huidige coach Alderstan ongeloofwaardig, maar een andere functie binnen de club behoort wellicht wel tot de mogelijkheden. Daarover volgt ongetwijfeld snel meer, voorlopig is intern beraad gaande.

 

Al met al zijn de verwachtingen voor volgend seizoen er met de nieuwe route die de club heeft ingeslagen niet minder op geworden. De fans verlagen stiekem naar een klassering in de top 5, maar het is de vraag of dat reëel is. De huidige selectie zou in potentie wel beter moeten zijn dan die van de afgelopen jaren, maar herbergt nog wel veel spelers die zich nog niet op het hoogste niveau hebben bewezen. Talent is leuk, maar die komt pas echt tot wasdom met veel wedstrijden in de benen. Daar zal de club vooral naar moeten streven, de tijd zal vervolgens leren of AIK de goede weg is ingeslagen.