The day after tomorrow: Gelfe beseft degradatie.
The day after tomorrow, twee dagen na de competitieuitsluiting, bij Gelfe weet men niet wat de club is overkomen. Gelukkig gebeurde het vaker in de geschiedenis van de trotse volksclub uit Gävle maar dit had men een paar weken geleden nog helemaal niet zien aankomen. Maar nu is het toch echt zo, de supporters zitten vol ongeloof en zien steeds bij het bekijken van de stand dan hun trots op de één na laatste plaats is geëindigd en daarbij horen zo de consequenties. Boos op de spelersgroep is niemand, boos op de trainer allerminst. ''Daar is de achterban te beschaafd voor'', zei clubbestuurder Reginald Michelsson. ''Wij moeten nu voor onszelf conclusies trekken. Superettan is een genoodzaakte stap terug en hoe wij ons volgend seizoen willen gaan presenteren in die competitie daar hebben het nu intern over.'',aldus Michelsson. Of een ontslag voor de huidige coach Quint Bergen in de lucht hangt is nu de vraag. Het clubicoon die zeker in de jaren 80 van de vorige eeuw een van de grote uitblinkers was van het Gelfe van toen en de beste prestatie uit de clubgeschiedenis meebeleefde: de derde plek, wordt nu bekritiseerd. Is hij wel de juiste man voor dit Gelfe en heeft hij het vermogen om uit de vele talenten die de club nu rijk is het maximale te halen en dat van hen te eisen. De ''jojoclub'' is met 25 doelpunten voor de club met de minste productie van de hele competitie. Een trieste constatering die vooral spits Harmen Friëdsack wordt aangerekend. 9 doelpunten zouden te weinig zijn voor een spits van zijn kaliber, vorig seizoen immers maakte hij er 16. Maar was dat dan niet gewoon een uitzondering, is hij een eendagvlieg? Je begint het je af te vragen, zeker ook omdat hij eerder bij de proefselectie van Djurgardens werd bedankt en bij Trabzonspor daarna slechts 3 weken onder contract stond. De la Pod lijkt bij Gelfe ook zijn beste tijd gehad te hebben, de Mexicaan deed het vorig seizoen nog aardig maar kon zeker de laatste weken geen vuist meer maken. Vooral in de voorste linie zal er dus het een en ander moeten veranderen voor volgend seizoen. Gelfe hoopt dan snel weer te kunnen terugkeren op het hoogste niveau en lijkt hiervoor vooral te gaan inzetten op de talenten die de club rijk is. Shaami bijvoorbeeld de grote uitblinker van de tweede seizoenshelft zal de club niet wil laten gaan. Ook jongens als Öksnes, Kvalsund, Valentino en Kuksenkov worden volgend seizoen belangrijk. De club wil de komende dagen gebruiken om even te bij gekomen van het gebeuren en daarna alles voor volgend seizoen op een rijtje te gaan zetten. Financieel heeft de club het niet heel breed dus het zal volgend seizoen in de Superettan moeten roeien met de riemen die het heeft, en dan maar hopen dat de club weer komt boven drijven en snel weer terug is in de Allsvenskan. Tot slot betreurt overigens niet alleen de eigen achterban de degradatie van Gelfe. Analist Patrik Wehminen bijvoorbeeld zei gisteren bij ''Swedish Sports'' dat hij liever had gezien dat GAIS en Gelfe in de Allsvenskan waren gebleven. Volgens hem tellen die clubs namelijk veel meer mee binnen het huidige Zweedse profvoetbal, twee clubs ook met een grotere achterban en historie. Maar goed, dat telt niet in competitieverband. Dan is alles immers keihard en wordt er niet gekeken naar de externe status van een club.