Halmstads BK verkeert tussen hoop en vrees.

Voor Halmstads BK zullen de komende drie weken spannend zijn. De competitie loopt namelijk tegen zijn einde en de ploeg heeft de punten hard nodig om degradatie of deelname aan de play-offs te ontlopen. De wedstrijd van morgen is daarin cruciaal, de club speelt dan namelijk thuis tegen IF Brommapojkarna en kan bij winst die ploeg tot op één punt naderen. Veilig is de club dan nog allerminst, één week later gaat het namelijk op bezoek bij Hammarby IF, een andere opponent. Kortom: de gemoederen zullen de komende weken hoog gespannen zijn.

Eerst dus IF Brommapojkarna thuis, afgelopen weekend nog met 1-0 te sterk voor Atvidabergs FF. Doelpuntenmaker in die wedstrijd was Brahim Jevjievski en hij is ook zeker tegen Halmstads BK de man om in de gaten te houden. Hij vormt een goed duo met Viano Müürisepp en bewaakt met de Est de balans op het middenveld. Verder heeft Bromma in de voorhoede de in vorm verkerende Robert Ravasi die na de blessure van Bärd aan de rechterkant gloreert. Ook spits Mellberg-Dalan heeft nog altijd maar één kans nodig al staat zijn vizier dit jaar wel minder op scherp dan het vorige.

Gelukkig heeft Halmstads BK zelf ook nog altijd genoeg kwaliteiten al is de onzekerheid daarover de laatste tijd wel toegenomen door de magere resultaten. Het waren dan ook niet de minste tegenstanders die club de afgelopen weken trof, maar ook tegen opponenten ging het vaak jammerlijk mis. Daarom nu de uitdaging om tegen IF Brommapojkarna en daarna Hammarby een goed resultaat weg te zetten. Het seizoen begon voor de club nog zo voortvarend, maar langzaam zakte het verder weg op de ranglijst. Met de vinger wordt vooral gewezen naar spits Zop die zou verzaken en buitenspelers Brzak en Scarr die begin dit seizoen nog scherp uit de startblokken kwamen, maar daarna teveel op de automatische piloot overgingen. ''De beleving is weg'', zei coach Veikkannen al eens, maar hij krijgt dat ook niet zo één, twee, drie terug. Wel heeft diezelfde Veikkannen wat geëxperimenteerd met zijn opstelling en bijvoorbeeld de bijna vergeten Traudl Warlemud gebracht, desalniettemin zonder succes en daarom besloot hij het oude systeem weer in ere te herstellen. Dat betekent dat ook Zop nog altijd het vertrouwen geniet en Chimanski het moet doen met invalbeurten.

De club uit Halmstad verkeert alles bij elkaar echt tussen hoop en vrees. Enerzijds moet men de hoop in ere houden maar het spel van de afgelopen weken is nou niet bepaalt om warm van te worden, daar ligt ook meteen de vrees. Wat als het fout gaat en de Superettan voor volgend seizoen wacht. Dan is een leegloop nabij en het spelersbudget zal niet snel stijgen door de vele aflopende contracten. Valt de club dan in een zwart gat? Of is de huidige spelersgroep goed genoeg om handhaving te realiseren? Het is afwachten, meer valt nu niet te doen.