Column Patrik Wehminen, deel 7
’ Waar eindigt de opmars van Djurgardens IF B. ‘’
Column Patrik Wehminen, deel 7
Ik ben er vanwege een heerlijke wintersportvakantie een weekje tussenuit geweest maar ben nu weer helemaal terug in het drukke hedendaagse wereldje. Speelronde 6 heb ik vanuit mijn hotelkamer in Oostenrijk moeten bekijken en ik moet eerlijk zeggen dat ik genoten heb. Ik heb hier en daar goed voetbal gezien maar vooral veel strijd op het veld en sensatie in het stadion. Het voetbal leeft weer in Zweden en de mensen gaan trekken weer massaal naar de stadions. De Zweedse competitie is daarnaast spannend aangezien iedere club kan degraderen en eveneens iedere club kampioen kan worden. Het aantrekkelijke en verzorgde spel komt de laatste jaren voornamelijk vanuit Stockholm. Ik heb genoten van Halmstads BK tegen Djurgardens IF B van afgelopen week en deze week van Djurgardens IF 1 tegen Mjallby. Beiden teams speelde snel, kort en technisch maar waren vooral niet bang te verliezen en gingen vol op de aanval. Dat is het voetbal zoals men het hedendaags graag ziet; voetbal van het ‘’een keer raken’’ waarbij controlerende spelers opvrolijken en hun taak plots vergeten. Prima toch, wat maakt het uit. Ik heb Elv bijvoorbeeld nog nooit zou triviool zien rondlopen op dat middenveld bij Dju1 maar volgens mij is hij nog altijd een speler die de rust en balans moet bewaken. Als het lekker loopt moet je even lak hebben aan je eigen taak en opgaan in de huppel van Zaladin en Jimmiejensen. Dat maakt de mensen vrolijk en daarvoor gaan de mensen naar het stadion, toch niet voor een lange bal van Botsman op Gorgies en een ingreep van een verdediger. Djurgardens IF B speelde datzelfde spelletje zondag tegen Halmstads, het durfde naar voren te voetballen en druk te zetten. Dat een speler als Berg Jorgen dan de boel wil opnaaien laten we bij deze maar even ter zijde. Dat heeft alles te maken met oncollegiaalheid en te weinig ervaring van spelers van Djurgardens IF B. Die laten zich nou eenmaal makkelijk uit het veld slaan en uiten hierdoor op de verkeerde momenten hun frustraties. Jammer, maar daardoor mag het spel niet benadeeld worden. Dat spel was namelijk erg goed. In het eerste deel liep Djurgardens over Halmstads heen dankzij vooral goed werk van Mitja Omulex en spits Lagutin die beiden de sterren van de hemel voetbalde en écht (in mijn optiek) een van de betere van de wereld kunnen worden. Omulex beschikt namelijk over een fluwele passing en een geniale voorzet, daarnaast kan de Slowaak makkelijk wegdraaien bij zijn tegenstander mede door zijn technische vaardigheid. Lagutin daarentegen is een echte werker die een wedstrijd zomaar kan beslissen, eveneens heeft hij al aangetoond belangrijk te kunnen zijn voor Djurgardens. Een halve kans is bij hem al een doelpunt, ook beschikt de Oezbeek over loopvermogen waarbij hij op de counter prima bruikbaar is. Brokerhof heeft de zaakjes er goed op orde en met de spelersaanvoer van Dyoung- Young en Van der Ven zal dat nog wel even blijven zo. Djurgardens IF B is zelfs met 17 punten uit 7 gespeelde wedstrijden zelfs even koploper en moet dus door de rest van de clubs serieus genomen worden. DjuB is niet langer meer het broertje van maar telt écht mee. Soms vraag ik me wel eens af : ‘’waar eindigt deze opmars ?’’.