Column Patrik Wehminen, deel 15.
Nenad Maslovar. De Balkandiesel van Mjällby AIF. ‘’
Column Patrik Wehminen, deel 15.
Geboren in Gori, opgegroeid in Tbilisi. Zijn naam is Nenad Maslovar en hij komt uit Georgië.
In deze column aandacht voor mijn held. Jawel, mijn vriend Nenad. Hij speelt sinds dit seizoen bij Mjällby AIF en maakt op mij een alleskunnende indruk. Mijn vriend Nenad is een soort tiran op het voetbalveld. Een leider in woord en daad. Een stormram ook, kannibaal en schoolmeester. Een stormram door zijn kracht, alleen al zijn manier van lopen bezorgt de tegenstander slapenloze nachten. Eenmaal aan de bal is Nenad een stier. Een ongeleid projectiel, zoals men in trainersjargon graag zegt. Met zevenmijlslaarzen stormt hij op zijn tegenstander af. Hij kijkt ze angstaanjagend aan en wil hiermee eigenlijk zeggen: ‘’aan de kant, ik moet erdoor’’.
Daarom ook is Nenad vooral een kannibaal. Een speler die zijn tegenstander gedurende de hele wedstrijd op de huid zit en het liefst aan het eind van de wedstrijd als een dood vogeltje wil opvreten. Een menselijke vleeseter, een begrafenisondernemer en Messias. Een God voor het volk die sympathie wekt door zijn werklust. Een levende legende, iemand die op handen gedragen wordt en gewekt wordt door het gezang van een meute mensen.
Verder is Nenad een schoolmeester, hij is alleswetend en zegt zijn onderdanen wat zij moeten doen. Hij wijst nog net niet met een krijtje op een bord maar zet zijn leerlingen wel op zijn plek. Hij is de meester en de rest volgt hem braaf.
Nenad is trouwens ook een alleseter. Van ordinair snackvoer tot ‘’haute cuisine’’. Nenad is voor elk hapje in. Toch wil hij zich liever niet vergelijken met een varken. Hij zegt zelf liever dat hij geen moeilijke eter is. ‘’Ik lust alles’’, zei hij tegen de kok toen Mjällby op trainingskamp was. Nenads lievelingsmaal is vooraf een paar ingevroren spinaziebrokken, als hoofdgerecht een mook lamsvlees en om af te sluiten een vat wodka. Nee, Nenad voelt zich nergens te groot voor, maar heeft daarnaast zo zijn voorkeuren.
Om nog heftiger voor te doen is hij aan het sparen voor een baard. Als je pas 19-jaar oud bent gaat dat niet vanzelf maar Nenad laat elk sprietje haar op zijn kin staan. Die kin steekt wat uit en dus is elk haartje snel zichtbaar. Die uitstekende kin is overigens niet zomaar ontstaan. Ook daar heeft wat voor over gehad. In zijn jeugd is ie met een vriend over een boomstammenparcours gefietst. In Georgië schijnt dat een nationale sport te zijn en Nenad leek het wel wat daar een gigantische smakker op te maken. Sinds dien loopt ie met een centenbak rond waar passanten geneigd zijn een muntje in te gooien. Als het muntje zijn tong passeert krijgt Nenad een seintje en gaat het kaarsje in zijn hand branden. Nenad is een soort Mariabeeldje en brengt zo de mensen in Georgië dichter bij God.
En zo is mijn vriend Nenad ook nog religieus betrokken. Hij is nu al een beeld en in de toekomst zullen er velen replica’s van deze held worden gemaakt. Ook sleutelhangers, mokken, dekbedovertrekken en petjes worden er al van Nenad gemaakt.
In Georgië willen ze zelfs het volkslied gaan overschrijven om zijn naam er in te kunnen noemen.
Van Nenad zelf hoeft dat niet zo nodig. Hij wil vooral lekker zichzelf zijn en snapt die commotie om zijn persoonlijkheid niet zo. Nenad houdt ook niet van overdrijvers of uitslovers. Hij zegt zijn best te doen voor de club, ‘’meer kan ik niet doen’’, zo waren zijn woorden.
En die woorden zijn uiteraard waarheidsgetrouw. Toch lijkt de Balkandiesel deze zomer al de overstap te gaan maken naar de top. Djurgardens IF B heeft namelijk al naar Nenad geïnformeerd en Nenad zelf ziet het wel zitten om ook in Stockholm fans te maken. Hij zou zelfs al een mondeling akkoord hebben bereikt met Brokerhof. Toen werden de volgende woorden gesproken:
Brokerhof: ‘’You’re a great player Nenad. We want you!’’
Nenad: ‘’Oh thank you so much!’’
Nenad voelde zich meteen gestreeld en viel Brokerhof in de armen. ‘’You’re my friend’’, zei Nenad toen. Brokerhof moest lachen en aaide Nenad over zijn bol.