Column Patrik Wehminen, deel 13.

    ‘’ Motala heeft veel te goede spelers. ‘’

Column Patrik Wehminen, deel 13.

Het seizoen 2011 is inmiddels voorbij maar veel tijd om na te praten is er niet. Het nieuwe seizoen staat immers al weer voor de deur, al is dat nog wel 3 maanden weg. Toch mogen we zeggen dat veel clubs al volop bezig zijn met het nieuwe seizoen. Mijn interesse is daarbij de afgelopen dagen vooral uitgegaan naar Motala AIF, die ploeg heeft het na de promotie naar de Superettan en het aannemen van topcoach Brokerhof namelijk goed voor elkaar. Vooral dat laatste is hedendaags een opsteker, de club met als thuisbasis de imposante Sør Arena is door de komst van de Nederlandse coach Brokerhof namelijk plots een interessante uitvalbasis voor veel voormalig Allsvenskan spelers. Neem Ural’sk, die jongen leek toch na Mjällby hogerop te gaan maar koos na ieders verbazing voor het bescheiden Motala, al kreeg hij er wel een goed salaris zo is me laten vertellen. Toch vind ik het vreemd dat ook een topspeler als Mendelssohn naar een tweede divisie club in Zweden trekt alleen wegens de coach. Zulke jongens horen toch thuis in de top van de Allsvenskan. Die conclusie kun je alleen al trekken uit de twee oefenwedstrijden die het team tot op heden speelde. Het was dan wel tegen oningespeeld ‘’talententeampje’’ maar dan nog, er stond wel een sterk collectief. Niemand liet het lopen en je kon echt zien dat iedereen voor elkaar wilde werken. Dat zijn de indirecte verdiensten van Brokerhof, hij heeft er na zijn komt in ieder geval meteen zijn naam gevestigd. Iedereen hoor je erover, terwijl het seizoen nog moet beginnen. Van der Ven riep zelfs in een dwaasbui na afloop van de twee wedstrijden tegen het door hem in elkaar gezette talententeam : ‘’Motala doet volgend seizoen mee in de subtop van de Superettan, daar ben ik zeker van’’. Daar zakt mijn broek echter vanaf, hoe kan die wijsneus daar echter nu al uitspraken over doen. Als hij verstandig is houdt hij zijn mond stijf dicht en constateert hij dat zíjn talenten tekort komen tegen een modaal tweede divisie ploegje. Hij was er stellig in overtuigd dat ze allen voorbestemd zijn voor de top, op basis van die twee wedstrijden tegen Motala trek ik echter een andere conclusie. Er liepen er inderdaad een paar bij die kunnen voetballen maar van een aantal vraag ik me ook echt af waarom ze de titel ‘’talent’’ dragen.

Maar ach, laat ik die vent nu niet helemaal door de zeik nemen. Hij doet zijn best en heeft bovendien toch een grote staat van dienst. Daar komt nog bij dat 80% van de door hem gescoute spelers het in profvoetbal gemaakt heeft. Dus ja, wie ben ik dan als analist die alles van buiten af beschouwd. Wél mag ik echter zeggen dat Van der Ven nu eens op moet houden met dat optimistische gepraat voor dat er iets staat te gebeuren. Van die uitspraken als : ‘’Slowi Sabi speelt over nog geen 2 jaar in de wereldtop’’, daar wordt ik allemaal zo moe van. Dat waren immers zijn woorden na de talentendag van Djurgardens in de zomer van 2011. Moet je zien waar die Sabi nu staat, speelt gewoon plichtmatig zijn wedstrijdjes mee bij Norrköping en dat is nog altijd geen wereldtop. Dus… optimisme maakt pessimisme, zeker als Van der Ven achter de microfoon staat.

Klaar nu met Van der Ven, terug naar Motala. Ik ben namelijk van mening dat die club té goede spelers onder contract heeft staan. Té goede spelers, hoe kan dat nou?, zul je je afvragen. Ik zal u zeggen, dat kan beste mensen. Op den duur gaat een club daar namelijk last van krijgen. Je krijgt vragen van : ‘’Speelt Ural’sk niet op een te laag niveau’’. Zeker als het allemaal wat minder gaat, na een verliespartij ofzo. U snapt wat ik bedoel, de media gaat lastig doen en dingen verzinnen als : ‘’die speelt daar alleen maar omdat hij er een zak met geld krijgt’’, of : ‘’als Brokerhof daar niet aan het roer stond was ie nu al lang vertrokken’’. Mensen die er eigenlijk helemaal niks mee te maken hebben gaan ineens een vervelend stemmetje opzetten en zich er mee bemoeien. Net zo als Van der Ven bijvoorbeeld.

En zo is de cirkel weer mooi rond. Strekking van het verhaal : ik gun Motala het allerbeste maar vrees voor invloeden van buitenaf. Toch wil ik hiermee niet zeggen dat de club bang moet zijn voor het geen men niet kent, gewoon lekker voetballen zoals ze dat tegen die talentjes deden. Dan voorspel ik voor deze club een mooie toekomst.